przewodnik sudecki, sudety, góry, wałbrzyskie, kamienne, blog turystyczny, schroniska czynne i dawne, turystyka, turystyka górska, wędrówka piesza, szlak turystyczny, ciekawostki, flora Sudetów, izery, rudawy, praca, blog, karkonosze, wieże widokowe, platformy widokowe, panorama, ludzie, legenda, legendy, mit, baza, bazy danych, kalendarium, wydarzenia, słowniczek terminów

Góry Sowie

   

 objaśnienie ikon i skrótów:

m - charakterystyczne miejsce, postać lub wydarzenie, w - wieża lub punkt widokowy, f - przedstawiciel sudeckiej flory, c - ciekawostka związana z miejscem, t - termin do objaśnienia, s - schronisko lub chatka obecne(a) lub byłe(a), a - atrakcja turystyczna

s - schroniska czynne, s- - schroniska nieistniejące, ch - chatki czynne, ch- - chatki nieistniejące

objaśnienie

mapy z różnych źródeł

strona internetowa

statystyki GUS

szlaki turystyczne

najciekawsze fotografie

najciekawsze wideo

ciekawe odnośniki do stron internetowych

literatura i artykuły prasowe

legendy związane z miejscem

ciekawostki

wieze i punkty widokowe

schroniska (chatki) istniejące lub byłe

poglądowe panoramki

aktualna i prognozowana pogoda

aktrakcje turystyczne

położenie na mapie wewnętrznej

położenie na mapie zewnętrznej

moje uwagi

powiązania z innymi pozycjami

miejsca, ludzie, wydarzenia w promieniu 15 km

filtrowanie informacji

pobranie pliku

    1

    szlak

    2

    foto

    4

    film

    12

    link

    3

    literatura

    8

    legenda

    4

    ciekawostka

    71

    powiazania

     

    galeria

    1

    mapa wew

    1

    mapa zew

 

Góry Sowie (czes. Soví hory, niem. Eulengebirge) – pasmo górskie w Polsce w Sudetach Środkowych w południowo-zachodniej części Polski na terenie województwa dolnośląskiego. W Górach Sowich oprócz grzbietu głównego wyróżnia się pasmo Garbu Dzikowca i Wzgórz Wyrębińskich.

Góry Sowie zajmują powierzchnię ok. 200 km², rozciągają się na długości 26 km (35 km licząc po linii grzbietowej) ulokowane są między górami: Wałbrzyskimi i Pogórzem Wałbrzyskim od zachodu a Górami Bardzkimi od wschodu. Na wschodzie granicą jest Przełęcz Srebrna, a na zachodzie dolina rzeki Bystrzycy. Od północy ograniczone są Kotliną Dzierżoniowską, a od południa Obniżeniem Noworudzkim i Wzgórzami Włodzickimi. W okolicach Głuszycy graniczą z Górami Kamiennymi.

Są to góry bardzo zróżnicowane pod względem wysokości, najwyższy szczyt to Wielka Sowa (1015 m n.p.m.). Pozostałe szczyty Gór Sowich mają wysokość od 600–980 m n.p.m. W szczytowych partiach znajdują się ciekawe gniazda skalne. Góry, z wyjątkami polan, w okolicach szczytowych i przełęczy porasta całkowicie bór świerkowy, z rzadko występującymi naturalnymi buczynami i cisami. Punkty widokowe mieszczą się na wieżach widokowych, na skałkach lub na szczytowych polanach. Góry te stanowią najstarszą część Sudetów i są zbudowane głównie z prekambryjskich gnejsów.

Budowa geologiczna
Góry Sowie należą do dwóch jednostek geologicznych o skomplikowanej tektonice i zróżnicowanej litologii: bloku sowiogórskiego i niecki śródsudeckiej.
Skały bloku sowiogórskiego tworzą główny masyw Gór Sowich. Są to gnejsy i migmatyty z niewielkimi wystąpieniami skał: ultrazasadowych, amfibolitów, serpentynitów, granulitów i pegmatytów. Właśnie te poboczne skały stanowią o atrakcyjności tych gór.
Południowo-zachodnia część gór należy do niecki śródsudeckiej, tzw. synklinorium śródsudeckiego, powstałej w okresie orogenezy waryscyjskiej, która wypełniona jest utworami karbońskimi i permskimi, z wystającymi w kilku miejscach skałami starszego podłoża. Występują tu mniej odporne na wietrzenie warstwy karbońskie i permskie, znacznie łagodzące stromość stoków. Na starszym, metamorficznym podłożu występują lokalnie młodsze skały karbońskie – piaskowce, mułowce i zlepieńce, tworzące tzw. „kulm sowiogórski”.

Fauna
W lasach Gór Sowich liczne są jeleniowate i małe drapieżniki. W sztolniach, szczelinach skalnych i wyrobiskach kamieniołomów gnieżdżą się nietoperze. Świetnie zaaklimatyzowała się populacja korsykańskiego muflona, Świat zwierzęcy Gór Sowich jest bogaty i reprezentują go m.in.:
* Ssaki – pospolitymi gatunkami są: jeleń, sarna europejska, dzik, lis, zając, jeż, łasica pospolita, wiewiórka, borsuk europejski, kuna, tchórz.
* Ssaki drobne – myszy: polna, zaroślowa i leśna, nornica ruda, darniówka pospolita, nornik bury, ryjówka aksamitna, kret europejski, łasica pospolita, gronostaj europejski, wydra europejska, orzesznica, norka europejska, rzęsorek mniejszy, podkowiec mały, nocek Bechsteina, nocek łydkowłosy, mroczek posrebrzany, mroczek pozłocisty, koszatka leśna, popielica.
* Ptaki – sowy: puchacz i puszczyk, kuropatwa, bażant, cietrzew, głuszec, myszołów, krogulec, pustułka, kania ruda, jastrząb gołębiarz, świstunka leśna, rudzik, sójka, drozd obrożny, pliszka siwa, dzięcioły (dzięcioł czarny, dzięcioł duży, dzięcioł zielony, dzięcioł zielonosiwy, dzięcioł trójpalczasty, dzięciołek), mysikrólik, kruk, sroka, pluszcz, pierwiosnek, kowalik, zięba, kobuz, derkacz, samotnik, grubodziób, krzyżodziób świerkowy, skowronek, kukułka, płochacz halny, siwerniak, orzechówka, sporadycznie w miejscach odludnych bocian czarny. Pliszka górska, pliszka żółta, zniczek, śpiewak, sosnówka, sikora uboga, modraszka, bogatka, gil, strzyżyk, szczygieł, kos, wróbel, mazurek, kopciuszek, trznadel, gąsiorek, kruk, dzwoniec, grzywacz, sierpówka, krętogłów, kwiczoł, makolągwa, skowronek, sroka, szpak,
* Płazy – żaba trawna, żaba wodna, traszka górska i salamandra plamista.
* Gady – zaskroniec zwyczajny, żmija zygzakowata, gniewosz plamisty oraz jaszczurki (zwinka, żyworodna, padalec).
* Mięczaki – pomrowy (różne gatunki), świdrzyk śląski, świdrzyk ozdobny, ślimak winniczek.
* Owady – paź żeglarz, paź królowej, niepylak apollo, niepylak mnemozyna, modraszek orion, niedźwiedziówka krasa, barczatka borówczanka, postojak wiesiołkowiec, jelonek rogacz, wynurt, kozioróg bukowiec, rusałka żałobnik.

Flora
Na nizinach występuje typowy las nizinny oraz tereny uprawne. W górach mamy do czynienia z lasami sztucznie i selektywnie sadzonymi. Skład gatunkowy lasów zależny jest od rodzaju gleby, która decyduje o drzewostanie czy jest on przeważająco iglasty czy liściasty lub mieszany. Pogórze i przedgórze gór w dużej mierze wykorzystywane jest rolniczo – pola uprawne i łąki zajmują większość terenu.
* Lasy – pomiędzy 400 a 1000 m n.p.m. rozciąga się piętro regla dolnego. Piętro to poza małymi wyjątkami, nie ma charakteru pierwotnego. Dominują monokultury świerkowe zasadzone w miejscu wyciętych pierwotnych lasów mieszanych. Pierwotnie były to lasy bukowe i bukowo-świerkowe z domieszką jodły, sosny, klonów, dębu, wiązu i lip. Wciąż obecny jest na obrzeżach tych lasów jesion. W miejscach bardziej zbliżonych do pierwotnych występuje tu bogaty podszyt (leszczyna, wawrzynek wilczełyko, maliny i jeżyny) oraz runo leśne. Na wysokości powyżej 1000 m n.p.m. występuje pasmo regla górnego. Są to lasy świerkowe przeważnie zniszczone ekologicznie z dodatkami buków, jawora, jarzębiny i czasem jodły, z bogatym i rozwiniętym runem leśnym. Obficie rosną borówki, paprocie, szczawik zajęczy, podbiałek alpejski, kilka gatunków traw, mszaki i wiele innych roślin.
* Łąki i polany – na podgórskich łąkach i polanach rośnie wiele gatunków roślin chronionych, do których należą: dziewięćsił bezłodygowy, zimowit jesienny, arnika górska, lilia złotogłów.

 

źródło:

https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C3%B3ry_Sowie

Obiekty powiązane: (71)