obiekty inżynieryjne

Autostrada Sudecka

   

Strona ma charakter informacyjny. Czytelnik wykorzystuje opublikowane informacje na własną odpowiedzialność. Ich kopiowanie, zwielokrotnianie, rozpowszechnianie lub inne podobne wykorzystywanie nie wymaga zgody autora. Autor nie ponosi odpowiedzialności za treści umieszczone w linkach lub załączonych wydawnictwach.

 

 objaśnienie ikon i skrótów:

m - charakterystyczne miejsce, postać lub wydarzenie, w - wieża lub punkt widokowy, f - przedstawiciel sudeckiej flory, c - ciekawostka związana z miejscem, t - termin do objaśnienia, s - schronisko lub chatka obecne(a) lub byłe(a), a - atrakcja turystyczna

s - schroniska czynne, s- - schroniska nieistniejące, ch - chatki czynne, ch- - chatki nieistniejące

objaśnienie

mapy z różnych źródeł

strona internetowa

statystyki GUS

szlaki turystyczne

najciekawsze fotografie

najciekawsze wideo

ciekawe odnośniki do stron internetowych

literatura i artykuły prasowe

legendy związane z miejscem

ciekawostki

wieze i punkty widokowe

schroniska (chatki) istniejące lub byłe

poglądowe panoramki

aktualna i prognozowana pogoda

aktrakcje turystyczne

położenie na mapie wewnętrznej

położenie na mapie zewnętrznej

moje uwagi

powiązania z innymi pozycjami

miejsca, ludzie, wydarzenia w promieniu 15 km

zamki, dwory i pałace

filtrowanie informacji

pobranie pliku

lista tabelaryczna

    2

    2

    4

    124

    1

     

     

Jacek Halicki, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

Droga wojewódzka nr 389 w Sudetach, w Górach Bystrzyckich i Górach Orlickich o długości ok. 42 km, łącząca drogę krajową nr 8 na przełęczy Polskie Wrota z drogą krajową nr 33 w Międzylesiu. Została zbudowana w drugim ćwierćwieczu XX wieku. Należy do najwyżej położonych szos asfaltowych w Polsce. Otwierają się z niej widoki Kotliny Kłodzkiej, Masywu Śnieżnika i Doliny Orlicy. Autostrada sudecka - na odcinku Spalona - przełęcz nad Porębą - Gniewoszów nazywana była także drogą Göringa. Na tym odcinku miała typowy charakter obronny - militarny: wybudowano parę schronów wojskowych a pod drogą korytarze minerskie.


Po ukończeniu drogi Orlickiej, w 1933 r. inżynieryjne prace budowlano-modernizacyjne przeniosły się w dolinę Dzikiej Orlicy. Od Rozdroża pod Hutniczą Kopą droga Nr 389, przyjmując nazwę Autostrady sudeckiej, wkracza na tereny doliny Dzikiej Orlicy. Popularną wśród starszego pokolenia nazwą tej trasy jest określenie droga Göringa. Według krążących opowieści w pobliskie dzikie, rozległe, pełne zwierzyny lasy na przełomie lat 30. i 40. XX w. przyjeżdżał na polowania „wielki łowczy III Rzeszy” Hermann Göring. Istniejącą, pośledniej jakości drogę prowadzącą w kierunku Mostowic ulepszono. Poszerzono jezdnię, przyjmując jako minimum 7 m, pobocza utwardzano żwirem, czasem nawet brukiem, aby przypadkowe zjechanie pojazdu z twardej nawierzchni nie wywoływało zapadania się kół. Przy ostatnich zabudowaniach Mostowic w lewo od doliny Dzikiej Orlicy, pod północnymi zboczami Małej Wrzosówki Autostrada sudecka wspina się na Przełęcz Spaloną. Ten odcinek jest fragmentem zmodernizowanej drogi łączącej Bystrzycę Kłodzką z Mostowicami. Począwszy od Przełęczy Spalonej, w kierunku Gniewoszowa budowę szosy trawersującej zbocza Sasina, Sasanki, Jagodnej, Jedlnika i Gniewosza w masywie Gór Bystrzyckich, rozpoczęto w 1936 r. całkowicie od podstaw, wykorzystując przy tym wszystkie najnowsze osiągnięcia ówczesnej myśli technicznej. Wcześniej w tym rejonie nie istniały żadne drogi jezdne. Przy drodze, na Przełęczy Spalonej w pobliżu schroniska „Jagodna”, znajdują się zachowane do czasów obecnych bunkry: jeden, przeznaczony dla czterech żołnierzy uzbrojonych w karabiny maszynowe oraz drugi dla dziewięciu z dwoma karabinami maszynowymi i działkiem przeciwpancernym. Następne dwa schrony, dla podobnej obsady i uzbrojenia, usytuowane zostały w rejonie Przełęczy nad Porębą. Dodatkowo, ok. 1,5 km od Przełęczy nad Porębą, poniżej ostrego zakrętu drogi istniał system chodników minowych umożliwiający zniszczenie jej w tym miejscu na odcinku ponad 50 m. Dwa zespoły fortyfikacji skutecznie zamykać mogły fragment Autostrady Sudeckiej prowadzącej tutaj najbardziej stromymi, wschodnimi zboczami Sasanki i Jagodnej. Mieszkańcy wsi Poręba, którzy przybyli na te tereny po drugiej wojnie światowej, wspominają o magazynach wojskowych lub tajemniczym zakładzie przemysłowym. Bunkry zamaskowano w sposób przypominający wiejskie chaty i w 1938 r. drogę oddano do użytku.

 

źródło:

https://polska-org.pl/3823531,Droga_wojewodzka_nr_389_Autost ...

W pobliżu w promieniu 15 km: (124)